«دیوید کی» بازرس ارشد آمریکایی تسلیحات عراق پس از کنارهگیری از این سمت، 26 ژانویه 2004 در رادیو عمومی آمریکا و 2روز بعد در یک کمیسیون سنای این کشور اعلام داشت که دولت صدام حسین پیش از حمله نظامی آمریکا به عراق در مارس 2003، فاقد هرگونه سلاح کشتار جمعی بود و ما این را میدانستیم.
وی با بیان این مطلب نشان داد که سازمانهای اطلاعاتی آمریکا به دلایلی و احتمالا تحت فشار مقامات بالاتر گزارش کرده بودند که عراق دارای سلاح کشتار جمعی است و دولت جورج بوش به استناد همین گزارش (ساختگی) مجوز تعرض به عراق و اشغال نظامی این کشور را از کنگره (قوه مقننه آمریکا) گرفت. اظهارات کی بهصورت یک سند تاریخی درآمده است و میتوان از آنها استفاده قضایی کرد.
222 سال از استقرار انگلیسیها در استرالیا گذشت
26 ژانویه (ششم بهمن) در استرالیا «روز ملی» است. در این روز در سال 1788 (درست 222 سال پیش) آرتور فیلیپ ناوسروان انگلیسی (بعدا دریاسالار) با چند کشتی نظامی و صدها تن محکومان و زندانیان که آنان را باخود آورده بود تا مهاجرنشین بسازد در جنوب غربی استرالیا مستقر شد و شهری را که ساخت به نام لرد سیدنی (وزیر داخله وقت انگلستان) «سیدنی» گذارد.
استرالیا به معنای جنوبی نامی است که یک دریانورد هلندی براین منطقه گذاشته است؛ چراکه در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است. هلندیها پیش از سایر اروپائیان وارد استرالیا و نیوزیلند شده بودند.مهاجران انگلیسی پس از استقرار در سیدنی، تعرض به بومیان و نابودی آنان و تمدنشان را آغاز کردند و به همین سبب بسیاری از مردم آسیا 26 ژانویه را «روز تعرض» میخوانند و در جریان جنگ جهانی دوم یکی از هدفهای امپراتوری ژاپن پایان دادن به سلطه مهاجران اروپایی بر استرالیا بود و این هدف با انتقال قدرت از غرب به آسیا از نخستین روز قرن 21 تقویت شده است.
20 سال پس از استقرار مهاجران انگلیسی در سیدنی و ایجاد کلنی استرالیا، در همین روز (26 ژانویه 1808) نظامیان انگلیسی برضدحکمران انگلیسی این کلنی کودتا کردند و قدرت را موقتا به دست گرفتند و مخالفان ادامه ریاست پادشاه انگلستان بر استرالیا (که هنوز به قوت خود باقی است) روز ملّی استرالیارا روز شورش (رام ریبیلیون) میخوانند.
تصمیم خسروانوشیروان به انتخاب دهگان برای هر روستای ایران
ژانویه سال 560 میلادی (4روز مانده به جشن سده) خسروانوشیروان شاه ساسانی ایران در دیدار خود با موبدان و بزرگان ایران در تالار تیسفون (ایوان مدائن) برای اطلاع از چگونگی برپایی مراسم جشن سده آن سال که پنجاه روز پیش از نوروز برگزار میشود
به آنان گفت که تصمیم گرفته است برای هر روستای ایران یک «دهگان (دهقان)» انتخاب شود و تنظیم امور روستا، جمعآوری مالیات، معرفی سرباز هنگام ضرورت، پرورش اسب برای فروش به ارتش و داوری برای حل اختلاف برزگر و ارباب زمین به او واگذار شود و چنین فردی باید هم برزگر باشد و هم صاحب زمینی که در آن کشت میکند (خرده مالک) تا با مشکلات هر دوطرف آشنا باشد.
به علاوه او باید لایق، منصف، امین و راستگو و مورد اعتماد بیشتر ساکنان روستا باشد و اگر روستا کوچک است؛ چند روستای مجاور هم یک دهگان داشته باشند. این دهگان یک تکلیف عمومی هم دارد و آن گزارش وضعیت محصولات روستا، و نارضاییهای محلی و ستمگری و اجحاف مقامهای دولتی و اربابان به نمایندگان شخص اوست که در هر گوشه و کنار کشور در دسترس خواهند بود.
این دهگانان برکنار نخواهند شد مگر اینکه درستی و کفایت خود را از دست بدهند. این تصمیم که شرح آن در دایرة المعارف دمکراسی آمده است به اجرا درآمد و بهتدریج جزئی از فرهنگ روستاهای ایران و یک آیین ماندگار شد
www.iranianshistoryonthisday.com
www.rooznamak.com